Benim hikayem de bu!
Beni olduğum gibi sevemedin. Ben de mükemmel değilim zaten.
Seninle tanışana kadar olan hayatımı beğenmeyeceğini bilseydim, bazı kavşaklarda daha cesur davranabilirdim.
Davranamadım. Ürkektim, korkuyordum yalnızdım.Bazen korkak, bazen tevekküllü-kabullenici-,bazen suyun akışına her şeyi bırakan oldum. Sürüklendim. Sen hiç sürüklenmedin mi?
Dayanacağım tek kendi omuzum vardı, kaldıramayacağından korktum kendi ağırlığımı…
Aç kalmaktan, açıkta kalmaktan, birilerine muhtaç olmaktan korktum. Çoğunlukla bunun bedelini ödedim. Yetinmeyi öğrendim.
Kimi zaman iyi ettim, kimi zaman kötü…Hangisi doğruydu, sadece ailemin bana verdiği birkaç ders notunu kullanarak karar verdim.
Bildiğimin en iyisini yaparak ilerlemek, hatalar yapmayı ve yeni “iyi”ler öğrenmeyi sağlar… Buna da tecrübe diyorlar.
Hepimiz tecrübeyle kamil olmuyor muyuz?İnsanlar beni sevdiler.
Sevmeyenler de olmuştur.
Ama kimse geçmişimi kınamadı!
Kendi geçmişlerini bakıp, bunun değiştirilemez olduğunu görüyor ve zamanın kavurarak yarattığı sevgiliyi “kendi olduğu gibi” sevmeyi biliyorlardı belki de…Sen, kendi geçmişinde neyi neden yaptığının seni olgunlaştırdığını bilmiyor musun?
Seni kınamadım hiç…Her yangın çıkışında, yangından ilk kurtardığım “iyi niyet” ve aptallık dosyalarım oldu.
O dosyaları 13.cü kez ev taşırken özenle getirip, son evimde en üst raflara yerleştirdim.Makarayı geriye sararak, filmi tekrar izlediğimde pek yanlış görmüyor gözüm.
Bazı derslerin en koyu harflerle yazılı olanlarını “o” yanlışlarla kitaba kaydetmiştim.
Velhasıl kelâm sevgili, sevmediğin, eleştirdiğin ve geride kalan her şeyi değiştiremeyeceğim.
Sen de böyle sevemiyorsun.Zamanı, bir gün, tıpkı “eski bir kazağı yeniden örmek için” söker gibi boşaltır, ipliği yeniden yumak yapar ve tekrar bir yelek örersem, deliksiz olsun isterdim.
Dilerim bir gün bu da gerçek olur ve birbiriyle yolları kesişene kadar türlü sevimsiz işler yaşayan sevgililer, karşısındakinin geçmişini siler (!),söker ve tekrardan oluşturabilir.
Yahut, karşısındakini ona gelene kadar yaşadığı tüm hayat gerçeğini kabul ederek kucaklar.O zaman ısmarlama sayfalarla güzel suratlar ve vücutlar, “mükemmel” için bir araya gelirler ve yüzlerine vurulacak kusurları olmayan çiftler, kınanmayan hayat ortakları, kötü yetiştirilmiş evlatlar için hayıflanılmaz.
Iskalanmış iş yerleri, kırılıp dökülmüş dostlar, baş edilememiş akrabalar… Hepsini yaşamamış bir kişilik, ısmarlama bir sevgilinin mükemmelliği!Tertemiz ve pürüzsüz bir mermer üzerinde kayar zaman… Üzerine istenilen desenlerin ve geçmişin çizilebildiği muhteşem bir yüzey …Değil mi?
Azizsin ya, bul bir tane “azize” mutlu ol.
Gerçekten mutlu ol….
Muazzez 24.07.11 15:30
Sevemedin Muazzez’i
