İki Şey

İki şey seni “vasıflı insan “yapar: 
1.. İradeye hâkim olmak
2.. Uyumlu olmak

İki şey sana “değer” katar: 
1.. Hitabet ve diksiyon eğitimi almak
2.. Anlayarak hızlı okumayı öğrenmek

İki şey seni geri bırakır: 
1.. Kararsızlık
2.. Cesaretsizlik

İki şey seni kâşif yapar: 
1.. Vasıflı çevre
2.. Birazcık delilik

İki şey senin ömür boyu boşa kürek çekmemeni sağlar: 
1.. Baskın yeteneği bulmak
2.. Cidden sevdiğin işi yapmak

İki şey başarının sırrıdır: 
1.. Ustalardan ustalığı öğrenmek
2.. Kendini güncellemek

İki şey başarıyı mutlulukla beraber yakalamanın sırrıdır: 
1.. Niyetin saf (halis) olması
2.. Ruhsal farkındalık

İki şey seni milyonlarca insanlardan ayırır: 
1.. Problemin değil çözümün parçası olmak
2.. Hayata ve her şeye yeni (özgün, orijinal, farklı)bakış açısıyla yaklaşabilmek

İki şey gelişmeyi engeller: 
1.. Aşırılık (mübalağa, abartı, ifrat, tefrit)
2.. Felaket odaklılık

İki şey çözüm getirir: 
1.. Tebessüm (gülümseme, sırıtma veya kahkaha değil!)
2.. Sükût (susmak)

İki şey “kalitesiz insan”ın özelliğidir: 
1.. Şikâyetçilik
2.. Gıybet, dedikodu

İki şey çözümsüz görünen problemleri bile çözer: 
1.. Bakış açısını değiştirmek
2.. Empati yapmak (muhatabın yerine kendini koymak)

İki şey yanlış yapmanı engeller: 
1.. Şahıs ve olayları akıl ve kalp süzgecinden geçirmek
2.. Kul hakkından korkmak

İki şey seni gözden düşürür: 
1.. Demagoji (laf kalabalığı)
2.. Böbürlenme (övme, vazgeçilmez gösterme vs .)

(Yazının sahibini bilmiyorum.)